Phallus indusiatus, i quajtur zakonisht “kërpudhat e shportës”, “kërpudhat e bambusë”, “velloja e nusërisë” ose “zonja e mbuluar”, është një kërpudhat në familjen Phallaceae. Ka një shpërndarje kozmopolite në zonat tropikale dhe gjendet në Azinë Jugore, Afrikë, Amerikë dhe Australi, ku rritet në pyje dhe kopshte, në tokë të pasur dhe materiale drusore të kalbur mirë. Trupi frutor i kërpudhave karakterizohet nga një kapak konik në formë zileje në një kërcell dhe një “fund” delikat dantelle, ose indusium, që varet nga poshtë kapelës dhe arrin pothuajse në tokë. E përshkruar për herë të parë shkencërisht në vitin 1798 nga botanisti francez, Étienne Pierre Ventenat, specia shpesh i është referuar një gjinie të veçantë Dictyophora, së bashku me specie të tjera të Phallus, që mund të dallohen nga speciet e tjera të ngjashme, nga reagimin e shpejtë ndaj ngacmuesve të jashtëm, madhësia dhe ngjyra.
Trupi saj arrin deri në 25 centimetra gjatësi, me një kapak konik në formë zile që është i gjerë. Kapaku është i mbuluar me një masë të gjelbër në kafe që përmban spore, i cili tërheq mizat dhe insektet e tjera që hanë sporet dhe i shpërndajnë ato. Një kërpudha e ngrënshme e paraqitur si një përbërës në kuzhinën e lartë kineze, përdoret në të skuqura dhe supa me pulë. Kërpudha, e rritur në mënyrë komerciale dhe e shitur zakonisht në tregjet aziatike, është e pasur me proteina, karbohidrate dhe fibra dietike. Kërpudha gjithashtu përmban komponime të ndryshme bioaktive, dhe ka veti antioksiduese dhe antimikrobike. Ajo ka një histori të regjistruar të përdorimit të saj në mjekësinë kineze që shtrihet në shekullin e 7-të të erës sonë.
Albert Vataj
