Nga Albert Vataj
Derdhesh sot n’ma tepërmin hir të hyjshëm, n’shenjt
E shndrit n’yjsi e andshmja sublime e mrekullimit
Me lot gazmendi t’i laj t’munduemet kamt e tuja
Me puthje t’i mbuloj t’fortvyemet duar mirësimi t’pashoq
Ndihem zot, sot, n’altarin tand t’shenjt, Nana Terezë
E shumështrejta shejtnesh e gjakut tem
M’bekove me qashtërsinë e përvujtnis tande
Shekuj përulje mi shndrrove n’përjetësi lumnimi
Kurrkush sa Ti nuk e naltësoi n’përjetësi
T’fortpërndritshmen shërbesë fortlume t’shpirtit t’vetmohimit
Ngadhnjeve me përulësi n’tana zoritjet e trazimet
Shërbestaren e shpirtit t’shenjt si kurrkushoq mëkove kësojete
Qielloren e Zotit e shndrrove n’pasion mirësie e bekimi
Fjalës s’shenjt i’a bane fli t’hyjshmen zemrën tande
Behe me nanën në çdo ngulm kushtimi, Nana Terezë
N’altar t’shejtit naltue je Ti sot, n’adhurim ke ken e je tash e përgjithmonë
Ti grua, mëkamse eterne e shërimit, shëlbimit dhe bamirësisë
Ti nan e bijve t’braktisun, e njerëzve fatkeq
Artdht ama e zemrës tande, vullnesa e shpirtit tand
U baftë sprovë e njeriut qi n’hy përunjësisht beson
Nëpër terr shpresash t’thyeme e prehnash t’poshtnum
Ke rend tue shërue plagë e tue mëkue kreni
Natave t’shterruna besimit e fikun shpresash
Ke beh me zemrën tande dritueme prej mrekullimit
N’syt e thyem dritet e drobitun ligshtimit
Ke kungue ma t’shndritshmin diell t’qiellin tand
Ke vezullue me mirësin dhe dashunin tande prej nane
N’ma rrezëllitmen dritë, atë t’fortshtrenjtit t’gjakut tand.
Tana nanat, n’shtatoren e shejtnis tande hedhin shtat
Duar prej qiellit bulojnë n’pemën e mëshirës tande
E nën hijen e vet streh i ban çdo dhimbje e mohimi
Vend i ban n’prehnin tand çdo braktisje e lëngimi
Ti Nana Terezë, Ti qi shejtnove tana t’lumet nana
Shejtnue kjosh në çdo shpirt e zemër
E shenjt u bash në çdo prehen e krahnor
Qi ndigjon mëkimin tand t’mëshirës e besimit n’Zot
M’kumtove gjithher se “Dashunia do ta shpëtojë botën”
Kam besue dhe besoj n’ma t’hyjshmin, t’andshmin predikimin tand
E shenjta, e shumështrenjtë, Nana Terezë
Ma rrezëllitësja rreze drite, diell i gjakut tem.
Blatue teje kjoft çdo vullnesë qi ty t’shumëdishron
Udhën qi mëkove me mëshirim, n’përjetësi bekue kjoftë
Meshira e përunjësia e t’fortdishrueshmit përkushtimit tand
Urdhnes parajse u baft n’çdo zemër qi n’Ty si n’Zot Beson.
Amen
© Albert Vataj
Discussion about this post