Nga Albert Vataj
Shkodra po i kthehet madhështisë së saj të hershme, emrit që ka mbajtur me krenari kohrave të korifenjve, dhe traditave që e kanë bërë simbol të përkatësisë kulturore të shqiptarëve. Qyteti po shkruan historinë e re përmes eventeve që rikthejnë zërin e tij, zgjojnë ambicjen dhe frymëzojnë guximin për të pretenduar vendin që i takon, atë të një zonje të rëndë, elegante dhe hyjshme.
Shkodra ka qenë gjithmonë një simbiozë e rrallë midis traditës, bukurisë, artit dhe kulturës. Ajo e ka dëshmuar këtë që nga momentet fillimtare, kur drite të vogla, si shkreptima, ndezën frymën krijuese të qytetit dhe u shndërruan në diell që ndriçon shpirtin e krijuesve shqiptarë. Çdo festival, çdo koncert, çdo aheng popullor është një dëshmi se Shkodra nuk është thjesht qytet; është një burim frymëzimi, një pasqyrë ku historia bashkohet me të tashmen, duke ripërtërirë identitetin e saj dhe duke i dhënë jetë një trashëgimie që vazhdon të frymëzojë brezat.
Në fund të shtatorit 2025, qyteti i Shkodrës u mbush me tingujt e muzikës dhe emocioneve të thella kulturore, duke pritur një nga aktivitetet më të veçanta të vitit: “Ahengu Shkodran”. Edicioni i 13-të i këtij eventi nuk ishte thjesht një mbrëmje muzikore, por një akt i fuqishëm i ruajtjes dhe promovimit të trashëgimisë popullore të një qyteti që ka bërë historinë e muzikës dhe kulturës shqiptare të njohur për brezat.
Organizuar nga Qendra Kulturore “Pjetër Gaci” në bashkëpunim me Bashkinë e Shkodrës dhe me mbështetjen e COD – Center for Open Data, ky aktivitet synoi të bashkonte komunitetin, artistët dhe publikun e gjerë në një festë të ndjeshmërisë kulturore. Ahengu nuk ishte vetëm një shfaqje; ishte një mësim i gjallë për brezat e rinj, një ftesë për t’u njohur me rrënjët dhe meloditë që kanë formuar shpirtin shkodran dhe shqiptar.
Një nga momentet më emocionuese të mbrëmjes ishte pjesëmarrja e këngëtares Albana Fani, e cila erdhi posaçërisht nga Shtetet e Bashkuara për të interpretuar këngë tradicionale shkodrane. Prania e saj u bë një dëshmi se muzika nuk njeh kufij dhe se rrënjët kulturore mund të lidhen me identitetin edhe për ata që jetojnë larg vendit të lindjes. Interpretimet e saj, të pasura me ndjeshmëri dhe teknikë artistike, u pritën me duartrokitje të gjata dhe emocion të thellë nga publiku.
Por Ahengu Shkodran 2025 nuk ishte vetëm festë; ai u shndërrua në një moment kujtimi dhe nderimi. Organizatorët dhe pjesëmarrësit nderuan kujtimin e këngëtarit të njohur Agim Molla, i cili u nda nga jeta pak ditë më parë. Ai ishte një nga emrat më të shquar të këngës popullore shkodrane, dhe humbja e tij la një boshllëk të madh në skenën muzikore. Përmes këtij nderimi, Ahengu u bë një kujtesë se arti dhe përvoja njerëzore mbeten të gjalla nëpërmjet muzikës dhe kulturës që lë pas një artist.
Një tjetër veçori e Ahengut ishte pjesëmarrja e grupeve të rinj muzikorë, të cilët interpretuan këngë dhe valle popullore shkodrane, duke treguar se trashëgimia kulturore është një thesar që nuk duhet të harrohet. Përmes këtyre interpretimeve, të rinjtë u bënë pjesë e një rrjedhe të gjallë të historisë kulturore të qytetit, duke bashkuar të kaluarën me të tashmen.
Ahengu Shkodran 2025 përfaqëson më shumë sesa një aktivitet muzikor; ai është një akt i përkujdesjes dhe përgjegjësisë qytetare për ruajtjen e identitetit kulturor. Ai tregon se qytetet dhe komunitetet që respektojnë dhe promovojnë trashëgiminë e tyre kulturore nuk vetëm që ruajnë historinë, por gjithashtu krijojnë lidhje të reja midis brezave, duke nxitur krenarinë dhe vetëdijen kulturore.
Në përfundim, Ahengu Shkodran 2025 mbetet një shembull i shkëlqyer i mënyrës sesi kultura popullore mund të gjallërohet dhe të lidhet me jetën e përditshme. Ai risjell në skenë zërin e qytetit, emocionin e artistëve dhe kujtimin e atyre që i dhanë jetës kulturore një frymë të paharrueshme. Për Shkodrën, për të rinjtë dhe për çdo adhurues të muzikës popullore, ky event ishte një thirrje për të mos harruar rrënjët dhe për të çmuar pasurinë e jashtëzakonshme kulturore që qyteti mbart.
