Albert Vataj
Drita ultraviolet zbulon versionin e fshehur, të paparë kurrë më parë të Ungjillit të Mateut në një pergamenë të lashtë, i fshirë dhe i mbishkruar.
Historianët sapo gjetën një fragment të fshehur e të lashtë të Biblës në Vatikan, të cilën askush nuk e kishte parë më parë. Fotografia ultraviolet zbuloi një tekst të fshehur që përmbante një pjesë të Ungjillit të Mateut të shkruar në sirianishten e vjetër.
Në foto janë dy faqe tekst të shkruar me dorë, me një font të rrjedhshëm. Faqet janë të ngjyrosura blu nga goditja me dritën ultraviolet.
Rreth 1300 vjet më parë, një skrib në Palestinë mori një libër të ungjijve të gdhendur me një tekst sirian dhe e fshiu atë. Pergamena ishte e pakët në shkretëtirë në Mesjetë, kështu që dorëshkrimet shpesh fshiheshin dhe ripërdoreshin.
Një studiues mesjetar nga Akademia Austriake e Shkencave (OeAW), ka qenë në gjendje t’i bëjë të lexueshme fjalët e humbura në këtë dorëshkrim të shtresuar, një të ashtuquajtur palimpsest. Grigory Kessel zbuloi një nga përkthimet më të hershme të ungjijve, të bëra në shekullin III dhe kopjuar në shekullin VI, në faqet individuale të mbijetuara të këtij dorëshkrimi. Gjetjet janë publikuar në revistën New Testament Studies .
Versioni alternativ i ungjillit u zbulua duke përdorur fotografinë ultraviolet (UV). Meqenëse pergamena ishte e pakët në mesjetë, skribët shpesh ripërdornin pergamenë, duke shkruar mbi tekste të vjetra, thanë studiuesit në një deklaratë pwr Live Science.
Teksti më i fundit në pergamenë është shkruar në gjeorgjisht, dhe ka një tekst të mëparshëm poshtë tij të shkruar në greqisht. Por kur Grigory Kessel, një studiues që studion gjuhën siriane në Akademinë Austriake të Shkencave, ndezi një dritë ultraviolet në pergamenë, ku ai gjeti një shtresë tjetër të fshehur poshtë tekstit grek.
Teksti i vjetër sirian përmban një pjesë të Mateut 12:1. Kessel spekuloi se dikush e kopjoi vargun në pergamenë gjatë shekullit të gjashtë. Bazuar në gjuhën siriane, Kessel vlerëson se origjinali mund të jetë prodhuar në shekullin e tretë.
Ky ungjill, i cili tradicionalisht i është atribuar apostullit Mate, ka të ngjarë të jetë shkruar diku në gjysmën e dytë të shekullit të parë. Pra, teksti i sapo zbuluar është ndoshta rreth 200 vjet më i ri se pjesa më e madhe e ungjillit.
Sot pasazhi lexon: “Në atë kohë Jezusi kaloi nëpër arat e drithit të shtunën; dhe dishepujt e tij e uritur filluan të mbledhin kallinjtë e grurit dhe të hanin,” vinte në dukje deklarata. Megjithatë, teksti sirian i vjetër i zbuluar së fundmi, thotë se dishepujt “filluan të zgjidhnin kokrrat e grurit, t’i fërkonin në duar dhe t’i hanin”.
Kessel i tha Live Science se ai ishte në dijeni të vetëm një kopje tjetër të ungjillit, të shkruar në latinishten e vjetër, që pretendonte se dishepujt fërkonin grurë në duart e tyre. Nuk është e qartë nëse fërkimi i grurit kishte ndonjë rëndësi fetare.
“Ky është me të vërtetë një zbulim emocionues dhe një pjesë e shkëlqyer deshifrimi,”Sebastian Brock, një profesor në pension i gjuhës siriane në Universitetin e Oksfordit, i tha Live Science në një email. Brock vuri në dukje se kopjet e ungjijve në gjuhën siriane dhe latine të vjetër shpesh ndryshojnë nga versionet e tjera të ungjijve. Ungjijtë gradualisht u standardizuan më shumë gjatë Mesjetës.
Zbulime si këto janë “të rëndësishme për studimin e historisë së hershme të tekstit të Dhiatës së Re përpara se të arrinte formën e njohur nga botimet dhe përkthimet moderne,” tha Brock.
Claudia Rapp, drejtore e Institutit për Kërkime Mesjetare në OeAW, thotë: “Grigory Kessel ka bërë një zbulim të madh falë njohurive të tij të thella të teksteve të vjetra siriane dhe karakteristikave të shkrimit.” Përkthimi në gjuhën siriane është shkruar të paktën një shekull përpara dorëshkrimeve më të vjetra greke që kanë mbijetuar, duke përfshirë Codex Sinaiticus. Dorëshkrimet më të hershme të mbijetuara me këtë përkthim sirian datojnë nga shekulli i 6-të dhe ruhen në shtresat e fshira, të ashtuquajturat palimpseste, të fletëve të pergamenës të saposhkruara.
“Ky zbulim dëshmon se sa produktiv dhe i rëndësishëm mund të jetë ndërveprimi midis teknologjive moderne dixhitale dhe kërkimit bazë kur kemi të bëjmë me dorëshkrime mesjetare ,” thotë Claudia Rapp.
