François Spierincx ose Spiering (Antwerp, rreth 1550 – Delft, 27 shkurt 1630) ishte një nga shumë tregtarët ose endësit e tapeteve të Antwerpenit që u larguan nga Antwerp në vitet 1580-1600 dhe u vendosën në Delft. Ai themeloi një fabrikë të famshme sixhadesh. Holandezi jugor Spiering furnizoi sixhade të një cilësie të paparë dhe mori porosi të panumërta prestigjioze. Bukuria e veçantë e qilimave të tij është kryesisht në ngjyrat dhe dekorimet e larmishme dhe shprehëse në aspektin estetik dhe ideor.
Caparison i viti 1621, leshi dhe mëndafshi në një shtrojë leshi Royal Armoury, Stokholm
Në vitin 1620 vëllezërit Aert (1593-1650) dhe Pieter (v. 1652) Spiering morën punëtorinë e babait të tyre, François, në Delft. Po atë vit, familja mbretërore suedeze, klienti më prestigjioz i punëtorisë Spiering, porositi dyzet e gjashtë thurje sixhade, duke përfshirë katër kaparison. Emigranti flamand, David Vinckboons ofroi dizajnet.
Gustaf II Adolf i Suedisë kishte nevojë për këto sende për festimin e martesës së tij me Maria Eleonora e Brandenburgut. Sixhadetë, me siguri nga stok, mbërritën me kohë. Por të katër kaparisonët, të përbërë nga dymbëdhjetë pjesë, të cilat duheshin thurur me dizajne të veçanta, mbërritën me vonesë, ato u përfunduan në vitin 1621. Aert Spiering – i cili ishte endësi në ortakëri – vendosi inicialet e tij në një nga kaparisonët.
Kaparisonët kishin për qëllim të shtronin kuajt në procesione dhe festime turne. Nga katër grupet e kaparisonëve, dy grupe – një në një tokë të kuqe, tjetra në një blu – ruhen ende në Suedi. Figura tregon kompletin blu i cili përfshin një shabra ose shalë (255 x 115 cm), një mbulojë (132 x 137 cm) dhe një leckë qafe (146 x 150 cm).
Sjell në vlmendje gjithashtu, se, tapetet e Antwerpenit janë një kategori të veçantë tapetesh që lidhen me traditën e artizanatit dhe prodhimit të tapeteve në qytetin Antwerpen të Belgjikës gjatë periudhës së Mesjetës dhe Rilindjes. Ky qytet ishte një qendër e rëndësishme tregtare dhe artizanale, dhe tapetet e prodhuara aty ishin të njohura për cilësinë e tyre të lartë, detajet e imta dhe dizajnet artistike.
Këto tapete shpesh përdoreshin për qëllime dekorative, për të mbuluar muret, për të krijuar një ambient të ngrohtë dhe për të treguar pasurinë dhe statusin social të pronarëve. Dizenjot e tyre përfshinin motive biblike, mitologjike, dhe skena të përditshme, të punuara me fije të çmuara si mëndafshi dhe leshi.
Ato u bënë një mall luksoz i kërkuar në gjithë Evropën dhe luajtën një rol të rëndësishëm në zhvillimin e tregtisë artistike dhe ekonomike të rajonit. Sot, tapetet e Antwerpenit konsiderohen kryevepra të artit tekstil dhe ruhen në muze të ndryshëm si pjesë e trashëgimisë kulturore.
Përgatiti: Albert Vataj
