Art dhe histori nga Zanafilla. Loti dhe komploti i vajzave për të dehur të atin dhe për kryer marrëdhënie me të

Ka rendur në histori dhe në art, me një shumësi trajtesash dhe larmi debatesh dhe kundërshtish, se pse u lejua që të ndodhte kjo, vajzat të kishin marrëdhënie intime me të atin, të bindur se ai është burri i vetëm dhe se misioni i tyre ishte të kishin trashëgimtarë. Nëse ishte një veprim i drejtë apo i gabuar kjo marrëdhënie incesti, këtë nuk mund ta thotë askush prerazi, edhe pse askush nuk e toleron.

Kjo seri pikturash trajtojnë në mënyrë specifike dredhinë e dy motrave, të cilat në një shpresëhumbje për bashkëshortë dhe trashëgimtarë, ata dehin atin e tyre për të kryer marrëdhënie dhe për për të patur fëmijë prej tij. Skena që paraprin incestin është trajtuar si shtjellim kryesor në art, ndoshta jo tamam si një denoncim të aktit të patolerueshëm të motrave, se sa për të treguar atë që shkruhet në Zanafillë dhe fillin e hollë nëpër të cilin kalon kumimi biblik dhe e vërteta si një pësim dhe mësim.

Perspektiva e zhdukjes njerëzore mund t’i shtyjë njerëzit drejt masave të dëshpëruara. Historia e ngarkuar moralisht e Lotit dhe vajzave të tij, e rrëfyer në Zanafilla 19, tregon se sa larg do të shkojnë njerëzit për të siguruar vazhdimësinë e prejardhjes së tyre. Loti i vjetër, i drejtë, një nga nipërit e Abrahamit, jetonte në qytetin e dënuar të Sodomës, mes qytetarëve të tij imoralë. Si shpërblim për virtytin e tij, Perëndia e kurseu Lotin, së bashku me gruan dhe dy vajzat e tij, nga shkatërrimi i Sodomës. Megjithatë, gjatë shtegtimit të tyre, gruaja e Lotit kundërshtoi urdhrin e Perëndisë dhe u kthye prapa. Si ndëshkim, ajo u shndërrua në një shtyllë kripe. Loti përfundimisht u vendos brenda një shpelle me vajzat e tij. Motra e madhe, e bindur se “nuk kishte mbetur asnjë burrë në tokë” (Zan. 19:31), hartoi një skemë për të dehur Lotin, duke u mundësuar dy grave të flinin me plakun në netë të njëpasnjëshme për të “ruajtur pasardhës të atit të tyre” (Zan. 19:32). Këto akte të hershme inçesti, sado të dyshimta, dhanë rezultate. Nëntë muaj më vonë, motrat lindi djemtë Moab dhe Ben-Ammi, themelues të fiseve Moabit dhe Amonit. Nga fisi i Moabit doli përfundimisht Rutha, e cila, sipas disa teologëve, ishte paraardhësja e Krishtit.

Autenticiteti i tregimit biblik për Lotin vërtetohet nga Jezu Krishti. Ai tregoi se «në ditët e Birit të njeriut» ose gjatë pranisë së tij, situata do të ngjante me atë në ditët e Lotit, kur njerëzit hanin, pinin, blinin, shitnin, mbillnin e ndërtonin pa e vrarë shumë mendjen, derisa nga qielli ra zjarr e squfur dhe i shkatërroi të gjithë. Krishti tregoi se kur të vinte kjo kohë, njerëzit s’duhej të ktheheshin te gjërat që kishin lënë pas dhe tregoi pasojat e këqija të një qëndrimi të tillë, duke përmendur një shembull të goditur: «Kujtoni gruan e Lotit.»​

Loti – Luti a.s. sipas BIBLES dhe KURANIT

Bibla tregon për Lutin a.s. si konsumues i madh i alkoolit dhe se bëri zina (kurvëri) me bijat e tij,Citoj: “Pastaj Loti doli nga Coari dhe shkoi të banojë në mal bashkë me dy bijat e tij, sepse kishte frikë të qëndronte në Coar; dhe u vendos në një shpellë bashkë me dy bijat e tij….. Kështu po atë natë i dhanë verë babait të tyre dhe e madhja u shtri bashkë me të atin, por ai nuk u kujtua as kur ajo u shtri me të, as kur u ngrit. Të nesërmen vajza më e madhe i tha më të voglës: “Ja, natën e kaluar unë rashë në shtrat bashkë me babanë tim; le të bëjmë që ai të pijë verë edhe sonte; pastaj ti futu dhe shtrihu me të, që të mund t’i sigurojmë pasardhës babait tonë”. Edhe atë natë i dhanë verë babait të tyre dhe më e vogla shkoi të shtrihet bashkë me të, dhe ai nuk u kujtua as kur u shtri, as kur u ngrit. Kështu dy bijat e Lotit u ngjizën nga babai i tyre…”. Zanafilla 19: 30-38; poashtu citati tjetër tregon se Luti bijat e veta ua dorëzoi disa burrave dhe i ftoi të bënin me to ç‘të donin.“Dëgjoni, unë kam dy vajza që nuk kanë njohur burrë; prandaj më lini që t’i nxjerr jashtë dhe bëni ç’të doni me to; por mos u bëni asgjë këtyre burrave, sepse janë nën mbrojtjen e shtëpisë sime”. Zanafilla 19:8

Prej këtyre shpifjeve që lexuam Kur’ani Lutin a.s. e quan pejgamber dhe njeri i veçuar dhe njëri prej më të mirëve ku thotë: “(shpërblyem) Edhe Ismailin, Eljesanë, Junusin dhe Lutin. Të gjithë këta i veçuam mbi njerëzit tjerë”. En Am 86 “Lutit Ne i dham të jetë pejgamber dhe i dijshëm, andaj edhe e shpëtuam prej atij fshati (vendbanim) që bënë punë të ndyra, ata ishin popull i dëmshëm e i prishur. Atë (Lutin) e shpëtuam dhe e vëmë nën mëshirën Tonë, vërtet ai ishte prej më të mirëve”. Enbija 74-75.

Përgatiti: Albert Vataj