Aforizma nga Marcel Proust
-
Ne duhet të jemi mirënjohës ndaj njerëzve që na bëjnë të lumtur. Ata janë kopshtarët e zhytur në mundime dhe mendime, që e bëjnë shpirtin tonë të lulëzojë.
-
Muzika është ndoshta shembulli më unik i asaj që mund të ketë qenë hyjnore, nëse nuk do të kishte ardhur shpikja e gjuhës, formimi i fjalëve, analiza e ideve, komunikimi i shpirtrave.
-
Lumturia është e dobishme për trupin, por është dhimbja që zhvillon fuqitë e mendjes.
-
Shpesh është mungesa e imagjinatës që e ndalon njeriun të vuajë shumë. Mos ndaloni së kërkuari atë dëshironi ose do të përfundoni duke dashur atë që arrini të gjeni.
-
Në realitet, çdo lexues është çfarë ai po lexon, lexuesi i vetvetes.
-
Puna e shkrimtarit është thjesht një lloj instrumenti optik, i cili i ofron lexuesit të mundësojë që ai të dallojë se çfarë është ai, pa këtë libër.
-
Bota nuk u krijua një herë, por sa herë që vinte një artist origjinal.
-
Ne punojmë vazhdimisht për të formuar jetën tonë, por pavarësisht nga vetë kopjimi, ne dizejnojmë tiparet e personit që jemi dhe jo atij që do të donim të ishim.
-
Në dashuri nuk mund të ketë qetësi, sepse përparësia e fituar nuk është gjë tjetër veçse një pikënisje e re për dëshirat e reja.
-
Librat e vërtetë duhet të jenë fëmijë jo të dritës dhe mashtrimit, por të errësirës dhe heshtjes.
-
Leximi na mëson të rrisim vlerën e jetës, një vlerë që ne nuk kemi qenë në gjendje ta vlerësojmë dhe madhështinë e së cilës e realizojmë vetëm falë librit.
-
Ju nuk e doni askënd kur jeni i dashuruar.
-
Gjithmonë përpiquni të mbani një copë parajse mbi jetën tuaj.
-
Le t’ua lëmë gratë e bukura burrave pa imagjinatë.
-
Leximi është ajo mrekulli e frytshme e komunikimit në mes të vetmisë.
-
Ne vuajmë nga vuajtjet vetëm duke e provuar atë në mënyrë të plotë.
Përzgjodhi dhe përktheu: Albert Vataj
