Tag: Leter nanes

Impresione

Letër nanës, t’shtrenjtës shéjtneshë qi shndrin n’Dritën e Parajsës

by alsiva

November 2, 2017

Nanë! E shtrenjta, shéjtneshë si tana nanat! Po du me t'i than sod njato fjalë qi s'mujta me t'i ba ...

Albert Vataj

Ajo që bën dhe e ndjen është ajo që duhet. Mos u bëj rob i fatalizmit, nëse nuk do të lësh veten të bjerë në boshin e asgjësë. Nuk është e thënë se duhet të ecësh me hapa të shpejtë për të mbërritur diku, hapat e sigurt janë ata që të çojnë aty ku duhet dhe kur duhet të shkosh. Jepu me gjithë shpirt asaj që e do me gjithë zemër dhe do të shohësh se përveçse i pasur do të jesh dhe i lumtur. Ushqeje me dritë gjithçka që jeta ta kredh në terr dhe se bashkë me veten ke çliruar prej kësaj robëria edhe ata që sjellin farën e së mirës të vullnetet për të ndryshuar botën që na përket të gjithëve. Më mirë vdis duke u përpjekur se sa të zvarritesh duke u ankuar. Jeta është gjithçka që ti kërkon prej saj. Nuk ka forcë të hyjshme apo përkufizime që tregojnë udhën e së vërtetës, jetën e merituar, zotërimin e gjithçkasë që të përket. Kërko gjithçka tek vetja. Gjithçka që do është gjithnjë me ty. Mjafton të dish ta kërkosh dhe do të kesh gjithçka.

No Result

View All Result

Tag: Leter nanes

Letër nanës, t’shtrenjtës shéjtneshë qi shndrin n’Dritën e Parajsës

Fausti, Mefistofeli dhe Margarita, një tragjedi e bashkëjetimit të së mirës me të keqes, vuajtja pambarim

Çfarë është Dashuria? Thënie brilante nga njerëz të famshëm që kanë skalitur zjarret e pasionit në historinë e letërsisë

Ëndrrat e këqija, makthet, përse i shohim, mesazhet që na dërgojnë dhe a mund t’i shmangim?

“Plaku dhe deti”, dyluftimi i pabarabartë i mundësisë, sprova e fatit dhe guximit të njeriut për të sfiduar natyrën

Galaktika, Rruga e Qumështit përmban 160 miliardë planete

Spektakël dhe frikë nga balena 14 metra e gjate që peshon 30 ton

Amani, qyteti i bardhë mbi 18 kodra streha mbretërore e kryeqytetit jordanez

Lëvizja e bujshme që shkundullitën nga themelt shekullin XX në botën e muzikës

Çdo e sotme vjen për të qenë ndryshe nga dje, dhe ikën për të mos u kthyer më

Të dehesh në magjepsjen e një çasti, në madhështinë që natyra fsheh në dukshmërinë e asaj ëndje

Valbona, e pangjashme me kurrnji harbim tjetër dëshirues

Lorenzo Ghiberti, mjeshtri fiorentin që na dhuroi “Portat e Parajsës”