Nga Albert Vataj Sytë e qiellt që i kredh pritja, e shpojnë ajrin dhe lëndimi u frushullin me gjethet që...
Read moreI shtrenjti miku im, vendosa të të shkruaj, ndoshta jo se kisha shumëçka për të të thënë, por gjithsesi diçka...
Read moreNga Albert Vataj "Librat janë ushqim i djalërisë, zbavitje e pleqërisë, stoli e përparimit, mburojë dhe prehje në mundime, dritë...
Read moreNga Albert Vataj Nevoja e njeriut për të tradhtuar, për të shkelur me këmbë atë që ka ndërtuar me lot...
Read moreNga Albert Vataj Asnjë forcë e vullneteve të plotpushtetshme, asnjë ligjësi e logjikës së raconales, asnjë ojnë e gojtarisë dhe...
Read moreNga Albert Vataj Dita e askujt prej nesh nuk përputhet me çfarë kemi vizualizuar ndër dëshirime dhe të ethshmet ambicie...
Read moreNga Albert Vataj E trishtë është zemra e një poeti, e atij vullneti të lartësuar në krijim, që druhet të...
Read moreNga Albert Vataj Çdo mëkatim është ndjellës, rrëmbyes, joshës, marrosës, shndërrues. Në ne zgjohet epshi i frutit të ndaluar, shpërfaqet...
Read moreNga Albert Vataj Ti je si një lele, i tha dhe buza ju dridh. U ndi n'faj. Rrxoi syt përdhe,...
Read moreNga Albert Vataj Meqenëse knaqsia kushtëzohet nga përdorimi i forcave tona dhe meqë lumtunia qëndron në përtrimje t'vazhdushme t'ksaj knaqësie,...
Read moreCopyright © 2020 Albert Vataj
Copyright © 2020 Albert Vataj