Në moshën 96-vjeçare, filozofi dhe profesori i nderuar amerikan Noam Chomsky ka reshtur, duke humbur aftësinë e tij për të folur dhe shkruar. Kjo shënon fundin e një epoke për “fronin e fjalëve”, instrumentin e njëjtë që ai përdori për të analizuar dhe zbuluar të vërtetat rreth strukturave globale të pushtetit. Gjatë gjithë jetës së tij me ndikim, Chomsky na dhuroi njohuri të thella, të tilla si:
“Kombet nuk janë të varfëra në thelb; përkundrazi, janë sistemet që qeverisin burimet e tyre që dështojnë.”
“E vërteta nuk është një dhuratë që të është dhënë; është një zbulim personal që kërkon përpjekjen tënde.”
“Një taktikë klasike kontrolli përfshin fabrikimin e një kërcënimi të jashtëm, me sa duket më kërcënues se vetë kontrolluesit, të cilët më pas pozicionohen si mbrojtës të popullsisë.”
“Mësimi më i zymtë i historisë zbulon se të drejtat nuk jepen me dashamirësi; ato merren përmes luftës.”
“Shtrembimi i narrativave historike për të vënë në qendër të vëmendjes vetëm ‘njerëzit e mëdhenj’ i shërben një qëllimi: kultivon një ndjenjë pafuqie tek masat, duke nxitur besimin se ndryshimi mund të iniciohet vetëm nga individë të jashtëzakonshëm.” “Kompleksiteti dhe paqartësia e botës mund të jenë shqetësuese. Megjithatë, rezistenca ndaj këtij konfuzioni çon në konformitet intelektual, duke i bërë jehonë thjesht mendimeve të të tjerëve.”
“Për të dominuar një popullsi, për të mbjellë besimin se vuajtjet e tyre janë të vetëshkaktuara dhe pastaj për t’u paraqitur si zgjidhje për problemet e tyre.”
“Bota perëndimore përfundimisht do të vajtojë ideologjitë e saj sipërfaqësore që i largojnë individët nga natyra e tyre e brendshme. Ndjekja e besimit dhe bindjes autentike është parësore.”
Sot, bota nuk humbet vetëm zërin e një mendimtari, por heshtjen e një ndërgjegjeje që për dekada i sfidoi iluzionet, e rrëzoi retorikën e pushtetit dhe i dha fjalës dinjitetin e saj më të lartë. Edhe në mungesë të zërit, mësimet e Noam Chomsky do të vazhdojnë të kumbojnë në ndërgjegjen kritike të atyre që kërkojnë të vërtetën, lirinë dhe arsyen. Ai nuk flet më — por ende na mëson.
Përgatiti: Albert Vataj
