Një ditë po shëtisja në park i shoqëruar nga një miku im. Duke u endur pa ndonjë qëllim, pamë shumë çifte të dashuruarish. Miku im nuk bëri ndonjë koment deri në çastin kur në mesin e blerimi ëmbëlsie ndeshëm një burrë e një grua, të moshuar, të cilët ulur në një stol ishin përqafuar ëmbëlsisht.
“Sa e pahijshme –shtoi ai, -janë të vjetër për të tilla gjëra, a nuk të duket kështu”.
Është e pazakontë, sado e çuditshme duket për moshën e thyer, por ne priremi nga koncepti i përgjithshëm se dashuria romantike na qenka pronë vetëm e rinisë. Nga kjo rrjedh bindja e patundur e jona, sipas së cilës, me kalimin e viteve pasionet qetësohen. Njëlloj si gjallëria dhe bukuria, duhet të jenë po aq të fashitura dhe ndjenja e dashurisë dhe joshja fizike. Kjo nuk qëndron! Dashuria është e pranishme deri në frymëmarrjen tonë të fundit. Madje bëhemi më të mençur dhe kjo falë përvojës së jetës. Nuk mund të përjashtojmë faktin që ndjenjat tona koha i ka thelluar e pasuruar duke i bërë edhe më të këndshme.
Të jetojmë të dashuruar, pavarësisht nga mosha, do të thotë vetëm se kemi mësuar të mbajmë gjallë dashurinë tonë. Njëlloj si vera, edhe dashuria me kalimin e viteve bëhet më e çmuar, si një fllad, më e pëlqyeshme, më e vlerësuar, më dehëse. Dashnorët e vjetër bëhen mjeshtër falë moshës dhe vetëm qeshin me të rinjtë, të cilët nuk kuptojnë se kanë ende një njohje jo të plotë mbi dashurinë, dhe, pavarësisht nga kjo, shishen e verës duan ta rrëkëllejnë me një frymë.
* Shprehja që është konceptuar si titull është përkufizim e Madeline L’Engle, ajo ishte një shkrimtare amerikane, e njohur më së shumti për librat e saj të zhanrit fantastiko-shkencor dhe fantazi për fëmijë dhe të rinj. Ajo ka lindur më 29 nëntor 1918 dhe ka vdekur më 6 shtator 2007. Vepra më e njohur e saj është “A Wrinkle in Time” (Një përthyerje në kohë), e cila fitoi Medaljen Newbery në vitin 1963 dhe është bërë një klasik i letërsisë për fëmijë.
L’Engle ka shkruar gjithashtu edhe libra të tjerë të njohur si pjesë të serive “Time Quintet”, “Austin Family”, dhe “O’Keefe Family”. Temat e saj shpesh përfshijnë shkencën, religjionin, dhe marrëdhëniet njerëzore, dhe ajo njihet për mënyrën e saj unike të kombinimit të këtyre elementeve në tregimet e saj.
Përgatiti: Albert Vataj
