Thellë në Luginën e Mbretërve, arkeologu Howard Carter zbuloi diçka të jashtëzakonshme në vitin 1903 – trupin e karrocës gati 3,400-vjeçare të Thutmose IV. E gjetur në varrin e tij, KV 43, kjo karrocë është një nga shembujt e paktë egjiptianë që ka mbijetuar deri në ditët moderne. Ishte pjesë e sendeve të varrimit të mbretit, të destinuara për t’i shërbyer atij në jetën e përtejme dhe ofron një vështrim të rrallë në të kaluarën.
E bërë nga druri i lehtë, qerrja ishte projektuar për shpejtësi dhe manovrim, thelbësore si për betejë ashtu edhe për ceremoni. Nuk ishte thjesht praktike; ishte gjithashtu e dekoruar bukur, me gjasë me gjethe ari, lëkurë dhe dizajne të ndërlikuara. Këto detaje nxirrnin në pah fuqinë dhe statusin e mbretit, që i përshtateshin një sundimtari që ishte edhe luftëtar dhe një figurë e ngjashme me perëndinë.
Zbulimi i karrocës së Thutmose IV na jep një vështrim të vlefshëm në inxhinierinë dhe artin e Dinastisë së 18-të. Pavarësisht se është varrosur për mijëvjeçarë, ruajtja e saj na ndihmon të kuptojmë rëndësinë e karrocave në Egjiptin e lashtë dhe tregon aftësitë e mjeshtrit të saj.
Thutmose IV ishte një faraon i Egjiptit të lashtë nga Dinastia e Tetëmbëdhjetë, i cili sundoi rreth viteve 1401–1391 para erës sonë. Ai ishte djali i faraon Amenhotep II dhe e mori fronin pas tij. Thutmose IV njihet për përpjekjet e tij për të mbajtur stabilitetin dhe marrëdhëniet ndërkombëtare të Egjiptit, sidomos me mbretëritë e Azisë së Vogël dhe Lindjes së Mesme.
Një nga veprat më të famshme të tij është obelisku i Karnakut, dhe gjithashtu besohet të jetë ai që urdhëroi pastrimin e Sfinksit të Madh në Giza, pas një ëndrre që thuhet se e pa në rini. Sipas kësaj ëndrre, Sfinksi i premtoi se nëse e pastronte atë nga rëra, ai do të bëhej faraon, dhe kështu Thutmose IV e mori fronin. Ky tregim është regjistruar në të ashtuquajturën “Stele e Ëndrrës,” e cila gjendet mes këmbëve të Sfinksit.
Gjatë sundimit të tij, ai gjithashtu zhvilloi një politikë të zgjuar të diplomacisë, duke u martuar me princesha të huaja për të forcuar aleancat ndërkombëtare, veçanërisht me Mitanni, një nga fuqitë kryesore të asaj kohe.
Albert Vataj
