E pikturuar në vitin 1892, “Lamtumirë” (i njohur gjithashtu si “Adieu”) nga Alfred Guillou është një përshkrim tronditës i një skene tragjike detare. Kjo vepër arti e fuqishme, vaj në kanavacë, shquhet për intensitetin e saj emocional dhe portretizimin e detajuar të luftës dhe humbjes njerëzore.
Siç mund ta përcillni në këtë komunikim krijues, piktura e Guillou kap një moment dramatik në det ku një baba, duke mbajtur trupin e pajetë të djalit të tij të vogël, lufton kundër oqeanit të tërbuar. Kjo skenë përfaqëson pasojat e një anijembytjeje ku babai i jep një puthje të fundit djalit të tij përpara se ta përpijë deti. Vepra është një nderim prekës për realitetet e ashpra, me të cilat përballen ata që jetojnë dhe punojnë në komunitetet detare.
Vëmendja e përpiktë e Guillou ndaj detajeve është e dukshme në shprehjet dhe qëndrimin e figurave. Dëshpërimi në fytyrën e babait dhe mbajtja e tij mbrojtëse mbi djalin përcjell një ndjenjë të thellë humbjeje dhe dashurie. Deti i stuhishëm, me dallgët të trazuara dhe mungesën e një horizonti të qartë, rrit ndjenjën e kaosit dhe dëshpërimit. Aftësia e Guillou për të përshkruar fuqinë e papërpunuar të natyrës dhe emocionet njerëzore e bën këtë pikturë thellësisht prekëse.
Kjo pikturë është gjithashtu domethënëse për portretizimin e saj realist të gjendjes njerëzore dhe rreziqeve të detit, tema afër zemrës së Guillou për shkak të trashëgimisë dhe edukimit të tij breton në një komunitet peshkatarësh. “Lamtumirë” jo vetëm që nxjerr në pah aftësitë teknike të artistit, por edhe ndjeshmërinë e tij të thellë për betejat e njerëzve detarë. E ekspozuar në Sallonin e vitit 1892 dhe më vonë në Ekspozitën Universelle të vitit 1900, ku fitoi një medalje, kjo vepër arti forcoi reputacionin e Guillou si një mjeshtër i artit detar.
“Goodbye” është vendosur në Musée des Beaux-Arts de Quimper në Brittany, Francë. Piktura mbetet një kujtesë prekëse e lidhjes së artistit me rrënjët e tij detare dhe temat universale të dashurisë dhe humbjes.
Përgatiti: Albert Vataj
