Millais këtu përshkruan një Krisht të ri menjëherë pasi dora e tij është goditur aksidentalisht nga një gozhdë. Babai i tij, Jozefi, është në ankth nga afër, i mbështetur mbi tryezën e tij të punëtorisë, ndërsa Maria, nëna e tij, gjunjëzohet pranë tij në një përpjekje për t’i dhënë ngushëllim. Gjyshja e tij, Ana, ende mban pincën që ka përdorur për të hequr gozhdën, ndërsa kushëriri i Krishtit, Gjon Pagëzori, i sjell një enë me ujë si balsam për plagën e tij. I pasur në simbolikë, historiani i artit Jason Rosenfeld identifikon “objektet që u referohen ngjarjeve në Pasionin e Krishtit: veglat e zdrukthtarisë që do të përdoren më vonë për të bërë kryqëzimin e tij në murin e pasmë; prerja në pëllëmbën e tij që i ka kulluar gjak këmbën e tij të majtë dhe aludon për stigmatën, plagët e tij në kryq, pëllumbi u ul në një shkallë, duke reflektuar Frymën e Shenjtë; uji i mbajtur nga i riu Gjon Pagëzori në të djathtë, duke iu referuar rolit të tij në histori; madje edhe poza e gjunjëzuar e Virgjëreshës, e cila parashikon formën e saj të përulur në këmbët e kryqit”.
Vëmendja pothuajse obsesive e Millais-it ndaj detajeve ishte një tipar domethënës i stilit para-Raphaelite. Në të vërtetë, para-rafaelitizmi këmbënguli në një besnikëri ndaj detajeve të imta, madje duke rrezikuar të shfaqte shëmtinë dhe kishte shumë që kritikuan lëvizjen. Historiani i artit John Rothenstein vuri në dukje për shembull se “fotografia e mrekullueshme e Millais ofendoi veçanërisht për faktin se ishte një përfaqësim shumë i mirëfilltë i një teme të shenjtë, për përfaqësimin e Familjes së Shenjtë si njerëz të vërtetë në vend të mitit të devotshëm, për trajtimin e tyre me fjalët e The Athenaeum , ‘me një gjuhë arti rrethanore nga e cila ne tërhiqemi me neveri'”. Rothenstein citoi jo më pak Charles Dickens, i cili, në një fjalim të hapur drejtuar Millais në një numër të qershorit 1850 të Homehold Words, u ankua se “kudo që është e mundur të shprehësh shëmtinë e tipareve, gjymtyrëve ose qëndrimit, e ke të shprehur” dhe se piktura “do të dallohej nga pjesa tjetër e kompanisë si një përbindësh në kabarenë më të ndyrë në Francë, ose dyqani më i ulët i xhineve në Angli”.
Vaj në kanavacë – Koleksioni i Tate, Mbretëria e Bashkuar
theartstory
Përgatiti: Albert Vataj
